Aan Oosteromsdijkje, bij huisnr.3, mij is onbekend welke functie deze paal heeft (gehad).
Grenssteen van Landgoed de Ruiterberg, Maarsbergseweg/Sandenburgerlaan.
De Ruiterberg steen 2, 500m oostelijk van steen 1.
Landgoed Maarsbergen, tegenover steen 1 van de Ruiterberg. Het wapen dat daar staat afgebeeld is van Abt van Berne Theodorus (Dirck) Spiering van Well
Hij was ”gemijterde” abt van 1552 tot 1584, dezelfde afbeelding van het wapen staat op zijn grafzerk die is terug gevonden in een weiland bij de oude abdij te Berne. Deze is afgebrand tijdens de periode dat hij abt was, hij is toen gevlucht en overleden in Culemborg. Dat is de reden dat op zijn grafzerk de datum van zijn overlijden niet is uitgehouwen.
Het wapen met het rad van Heusden is door de Spiering afkomst van de Heren van Heusden. Maarn en Maarsbergen vormden vroeger een heerlijkheid die in bezit wasvan de abdij te Bern bij Heusden. We vinden dat rad dan ook terug op de grenspalen van Heusden. 
De stenen van de Ruiterberg en deze staan vermeld op de topografische kaart. Hier het wapen in close up. (Informatie van Ronald Spiering).
Aan de Wijkerweg vinden we twee van deze betonnen grenspalen tegenover elkaar, deze aan de Oostkant. Het bovenstaande wapen is op deze paal gefotografeerd.
Deze staat westelijk van de weg.
En dan vinden we nog dit stel stenen, links en rechts van de Wijkerweg, maar nu aan het noordeinde, waar de Wijkerweg op de Hof ter Heideweg aansluit.
Aan de Maarsbergseweg, kruising N225. De paal is van beton, met een natuurstenen kopsteen.
Paal van het Hoogheemraadschap van de Lekdijk BovendamsDeze paal markeert het midden van een stuk Lekdijk van Amerongen tot de in 1285 aangelegde dam in de Hollandse IJssel (nu Nieuwegein Zuid). De paal staat op de plaats waar de schouw colleges elkaar ontmoetten, na begonnen te zijn in resp. Amerongen of aan de bovengenoemde dam.
Bij de vernieuwing van de Lekdijk zijn de zogenaamde hoefslag paaltjes nagenoeg overal verdwenen. Tussen Amerongen en Wijk bij Duurstede, achter een paar huizen aan de dijk is nog een oud stukje dijk in originele staat gebleven, met de paaltjes.
In het boekje "Over hagelkruisen, banpalen en pestbosjes", schrijft T. Stol over deze paaltjes. Ze dienen om de dijk in stukjes te verdelen (zo'n stuk heette een slag) waarbij de eigenaren van de grond in de polder (de hoeven) ieder zo'n slag toegewezen kregen om te onderhouden. Het motto was: "Wie het water deert, die water keert". Dit systeem heeft standgehouden tot in de 16e en 17e eeuw. Daarna deden de waterschappen hun intrede.
